ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 926
เขาเอ่ยอย่างร้อนรน “พวกแกจะทำอะไรน่ะ? ลูกสาวของฉันเป็นผู้บริสุทธิ์นะ! อย่าลากเธอเข้ามาเกี่ยวข้อง!”
คนชุดดำยิ้มยะเยือก “ที่สำนักขอทานของแกมีเด็กเล็กมากมายที่ถูกพวกแกล่อลวงมานี่ พวกเขาไม่ผู้บริสุทธิ์เหมือนกันหรอกหรือ? หรือว่าของของแกเซวหนานซานเป็นคน แล้วลูกของคนอื่นไม่ใช่คน?”
เซวหนานซานผงะไปแล้ว!
สติของเขากับภรรยายังไม่ทันกลับคืนมา ก็ถูกคนชุดดำบังคับพาตัวขึ้นเฮลิคอปเตอร์แล้ว
และคนที่ขึ้นเฮลิคอปเตอร์มาพร้อมกับพวกเขา ยังมีลูกสาวของพวกเขาด้วย
หนึ่งในบรรดาคนชุดดำหยิบเข็มฉีดยาหลอดหนึ่งออกมา ฉีดยากล่อมประสาทเข็มหนึ่งให้ลูกสาวของเซวหนานซาน
ด้วยยากล่อมประสาทเข็มนี้ จะทำให้ลูกสาวของเซวหนานซานหลับไปไม่ต่ำกว่าสิบชั่วโมง
จากนั้น เครื่องบินก็ทะยานขึ้นอย่างราวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังสะพานสายนั้นที่เย่เฉินอยู่
....
ในเวลานี้เอง บนสะพานหลวง
ครอบครัวหลิ่วจ้าวเฉินหกชีวิต แทบจะหัวใจวายแล้ว
เจี่ยงหมิงตกใจจนสลบไปอยู่หลายครั้ง แล้วก็ถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นมา
หลิ่วจ้าวเฉินทึ่มทื่อไปแล้ว
เขามองสีหน้าที่เปี่ยมด้วยเจตนาสังหารของหลิ่วจ้าวเฉิน ราวกับวันนี้เตรียมจะมาเอาชีวิตตนแล้ว พลันตัดสินใจเอ่ยโพล่งออกไป “พี่ใหญ่ ถึงแม้ฉันจะไม่มีสิบขา แต่พวกเราทั้งหมดมีกันเจ็ดคน! ก็เป็นสิบสี่ขาแล้วนะ...”
เย่เฉินยิ้มแล้ว กล่าวขึ้นว่า “แกเก่งวิชาคำนวณเหมือนกันนี่ เพียงแต่ในสถานการณ์แบบนี้ พวกแกทั้งเจ็ดคนไม่อาจหักลบกลบหนี้กันได้หรอกนะ เพราะว่าผลลัพธ์ที่รอพวกแกเจ็ดคนอยู่ล้วนเหมือนกันหมด”
ขณะที่กล่าวอยู่ รถลากคันหนึ่งก็ได้ขับลากรถเบนซ์ S คลาสคันหนึ่งเข้ามาจากหัวสะพาน!
เสียงของเฉินจื๋อข่ายแว่วผ่านอินเตอร์คอมมา “คุณชายครับผู้อาวุโสของสำนักขอทานคนนั้นถูกพาตัวมาแล้ว อยู่ในรถเบนซ์ S คลาสคันนั้น รถคันนั้นเป็นรุ่นกันกระสุน เป็นตายอย่างไรเขาก็ไม่ยอมลงจากรถ ผมเลยให้คนลากเขาเข้ามาเสียเลยครับ!”
___________
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...