ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 927

เมื่อรถโฟล์คลิฟท์ขับใกล้เข้ามา เย่เฉินบอกให้ผู้คนที่แวดล้อมถอยออกไป แล้วโบกมือกำกับให้คนขับรถโฟล์คลิฟท์ “มา ให้เขามาหาฉัน”

พนักงานขับรถโฟล์คลิฟท์ยกรถเมอร์เซเดส-เบนซ์กันกระสุนไปหาเย่เฉินในทันที

ตอนนั้นเฉินจื๋อข่ายพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้วางเขาลงก่อน สั่งสอนเขาเรื่องเหตุการณ์บาดเจ็บวาล์วแก๊สของคุณชาย ถอดล้อรถสี่ล้อของเขาออก แล้วค่อยวางเขาลง"

จากนั้น คนงานจากไซต์งานก่อสร้างหลายคนก็นำอุปกรณ์มาในทันที แล้วขึ้นไปขนล้อทั้งสี่ของเขาลงมา

ตอนนั้นเอง ชายอ้วนคนหนึ่งที่นั่งในรถกำลังประหวั่นพรั่นพรึง พลางตะโกนทั้งที่อยู่ในรถว่า "พวกคุณเป็นใคร คุณจะทำอะไร"

เย่เฉินไม่สนใจเขา

หลังจากคนงานยกล้อรถทั้งสี่ล้อของเขาออกแล้ว รถโฟล์คลิฟท์ก็วางรถยนต์ลงที่เดิม

เย่เฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เปิดบันทึกวิดีโอ พลางมองไปที่ชายอ้วนตรงหน้าต่างรถ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสของสำนักขอทานใช่ไหม คุณมีหน้าที่ซื้อผู้เยาว์ให้สำนักขอทานใช่ไหม ฉันจะให้โอกาสคุณเดินจากไปในตอนนี้ ถ้าคุณไม่คว้าโอกาสเดินจากไป คุณต้องรับความเสี่ยงเองนะ”

ชายอ้วนคนนั้นมองเขาด้วยความหวาดกลัว และโพล่งออกมาว่า “สรุปแล้วคุณเป็นใคร ฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อน พวกเราไม่มีทางมีความแค้น จะมีเรื่องอะไรกันได้!”

เย่เฉินคว้าหลิ่วจ้าวเฉินขึ้นมา ชี้เขา แล้วถามชายอ้วนคนนั้นว่า "คุณรู้จักคน ๆ นี้ไหม คุณบอกเขาว่าต้องการรับเด็กกำพร้าสิบคนจากเขาใช่ไหม"

ใบหน้าของชายอ้วนเปลี่ยนเป็นซีดในทันที

ทันใดนั้น เขาจ้องไปที่หลิ่วจ้าวเฉินอย่างโกรธแค้น แล้วด่าออกมาว่า: "ไอ้คนสกุลหลิ่ว แกมันชั่ว กล้าขายฉัน!"

ตอนนั้นในใจของหลิ่วจ้าวเฉินอัดอั้นไปด้วยความโกรธแค้น พลางด่าอย่างบ้าคลั่ง "ไอ้สารเลว ถ้าไม่ใช่เพราะแก ฉันคงไม่อยู่บนถนนสายนี้หรอก! แกสารเลว ทำร้ายครอบครัวของเราทั้งหมด!"

เย่เฉินมองไปที่ชายอ้วน แล้วพูดด้วยเสียงเย็นยะเยือก “ฉันจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย คุณจะไม่ลงมาเหรอ?”

ชายอ้วนให้ตายอย่างไรก็ไม่ยอมลงมา เขาอยู่ในรถอย่างน้อยก็รู้สึกปลอดภัย