เซวหนานซานตะคอกกลับอย่างโกรธเคือง: "แกจะฆ่าลูกชายของฉันเพื่อเอาตัวรอด! ตอนนี้แกยังเอาลูกสาวมาเป็นโล่ นังโสเภณี ทำไมฉันถึงมองไม่ออกว่าแกมันขี้ขลาดรักตัวกลัวตาย! ถึงเวลาวิกฤติก็ขายผัวตัวเอง แค่หมาที่ดิ้นรนเอาตัวรอดไปวัน ๆ !
หลี่ข่ายลี่คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้สามีของเธอจะตำหนิตัวเองอย่างรุนแรงมากขนาดนี้
แน่นอนว่าตัวเธอเองอยากมีชีวิตอยู่ แต่ที่สิ่งที่เธอพูดไปไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ในสภาวะนี้ ไม่ว่าเธอจะเลือกตายหรืออยู่ต่อไป ก็ไม่สามารถจะเก็บลูกในท้องไว้ได้ ถ้าอย่างนั้น ทั้งคู่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้หนึ่งคน ก็ ดีกว่าตายทั้งสองคนไม่ใช่หรือ
ดังนั้นเธอจึงถามเซวหนานซานว่า "เราสองคนสามีภรรยา เมื่อครู่คุณขอให้ไว้ชีวิตของฉัน ให้ปล่อยฉันไป แต่เมื่อคุณได้ยินว่าเด็กจะไม่สามารถอยู่ต่อได้ คุณก็อยากให้ฉันตายกับคุณใช่ไหม เหตุผลเดียวที่ฉันมีชีวิตอยู่คือการให้กำเนิดทายาทของคุณ?
เซวหนานซานโพล่งออกมาว่า "ฉันขอร้องให้ไว้ชีวิตของคุณ เพราะเด็กในท้องของคุณ ถ้าไม่มีเด็กอยู่ในท้องทำไมฉันตายคุณรอดล่ะ ทำไมถึงคุณตายฉันรอดไม่ได้?! ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ต้องตายไปด้วยกัน เป็นเพื่อนร่วมทางไปอีกภพ!”
หลี่ข่ายลี่มองเขาอย่างตกใจ แล้วพูดอย่างโกรธเคือง: "ดี เซวหนานซาน ทำไมฉันไม่สังเกตว่าคุณเป็นแบบนี้! เราเป็นสามีภรรยากัน แต่ในช่วงเวลาวิกฤติ คุณอยากให้ฉันตายไปกับคุณ!"
หลังจากเธอพูดจบ ก็มองไปทางเย่เฉินในทันที "พี่ชาย ฉันจะฟังคำสั่งทั้งหมดของคุณ ตอนนี้จะไปเอาเด็กออก ตราบใดที่คุณไว้ชีวิตฉัน!"
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดว่า “ได้ ในเมื่อคุณเข้าใจชัดเจนดีแล้ว ฉันก็จะไม่ให้คุณตาย ตอนนี้ฉันจะจัดการให้คนพาคุณไปโรงพยาบาล!”
หลี่ข่ายลี่ตื่นเต้นมาก เธอคุกเข่าลงกับพื้น แล้วโขกหัวคำนับเย่เฉินหลายครั้ง
ในขณะนั้น เซวหนานซานที่อยู่ข้าง ๆ กำลังบ้าตายแล้ว!
เขาฉวยโอกาสที่หลี่ข่ายลี่ไม่ระวัง ทันใดนั้นเขาก็รีบเข้าไปบีบคอเธอแน่น จับเธอกดลงบนพื้น พลางมองดูเธออย่างโกรธแค้น "คนทรยศ ตายซะ!"
เย่เฉินหัวเราะเย้ยเยาะ หลี่ข่ายลี่คนนี้เป็นกุนซือร้ายกาจของสำนักขอทาน อย่าคิดว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอสามารถทำเรื่องชั่วร้ายไม่น้อยกว่าคนอื่น ๆ
ดังนั้นถ้าเขาปล่อยเธอมีชีวิตอยู่ต่อไป ก็ขยะแขยงในใจไม่น้อย
แต่เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเลือก คนเราต้องมีหลักการของตัวเองเสมอ พวกสวะสารเลวพวกนี้ไม่มีหลักการ จึงได้ทำเรื่องชั่วร้ายไร้ศีลธรรมมากมาย แต่ตัวเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็ไม่สามารถฆ่าหญิงมีครรภ์ด้วยตัวเองได้
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว เซวหนานซานช่วยเขาแก้ปัญหานี้แล้ว อย่างน้อยเขาก็จะไม่ต้องขยะแขยงในใจเพราะหลี่ข่ายลี่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้!
...

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...