ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 932

เซวหนานซานตะคอกกลับอย่างโกรธเคือง: "แกจะฆ่าลูกชายของฉันเพื่อเอาตัวรอด! ตอนนี้แกยังเอาลูกสาวมาเป็นโล่ นังโสเภณี ทำไมฉันถึงมองไม่ออกว่าแกมันขี้ขลาดรักตัวกลัวตาย! ถึงเวลาวิกฤติก็ขายผัวตัวเอง แค่หมาที่ดิ้นรนเอาตัวรอดไปวัน ๆ !

หลี่ข่ายลี่คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้สามีของเธอจะตำหนิตัวเองอย่างรุนแรงมากขนาดนี้

แน่นอนว่าตัวเธอเองอยากมีชีวิตอยู่ แต่ที่สิ่งที่เธอพูดไปไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ในสภาวะนี้ ไม่ว่าเธอจะเลือกตายหรืออยู่ต่อไป ก็ไม่สามารถจะเก็บลูกในท้องไว้ได้ ถ้าอย่างนั้น ทั้งคู่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้หนึ่งคน ก็ ดีกว่าตายทั้งสองคนไม่ใช่หรือ

ดังนั้นเธอจึงถามเซวหนานซานว่า "เราสองคนสามีภรรยา เมื่อครู่คุณขอให้ไว้ชีวิตของฉัน ให้ปล่อยฉันไป แต่เมื่อคุณได้ยินว่าเด็กจะไม่สามารถอยู่ต่อได้ คุณก็อยากให้ฉันตายกับคุณใช่ไหม เหตุผลเดียวที่ฉันมีชีวิตอยู่คือการให้กำเนิดทายาทของคุณ?

เซวหนานซานโพล่งออกมาว่า "ฉันขอร้องให้ไว้ชีวิตของคุณ เพราะเด็กในท้องของคุณ ถ้าไม่มีเด็กอยู่ในท้องทำไมฉันตายคุณรอดล่ะ ทำไมถึงคุณตายฉันรอดไม่ได้?! ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ต้องตายไปด้วยกัน เป็นเพื่อนร่วมทางไปอีกภพ!”

หลี่ข่ายลี่มองเขาอย่างตกใจ แล้วพูดอย่างโกรธเคือง: "ดี เซวหนานซาน ทำไมฉันไม่สังเกตว่าคุณเป็นแบบนี้! เราเป็นสามีภรรยากัน แต่ในช่วงเวลาวิกฤติ คุณอยากให้ฉันตายไปกับคุณ!"

หลังจากเธอพูดจบ ก็มองไปทางเย่เฉินในทันที "พี่ชาย ฉันจะฟังคำสั่งทั้งหมดของคุณ ตอนนี้จะไปเอาเด็กออก ตราบใดที่คุณไว้ชีวิตฉัน!"

เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดว่า “ได้ ในเมื่อคุณเข้าใจชัดเจนดีแล้ว ฉันก็จะไม่ให้คุณตาย ตอนนี้ฉันจะจัดการให้คนพาคุณไปโรงพยาบาล!”

หลี่ข่ายลี่ตื่นเต้นมาก เธอคุกเข่าลงกับพื้น แล้วโขกหัวคำนับเย่เฉินหลายครั้ง

ในขณะนั้น เซวหนานซานที่อยู่ข้าง ๆ กำลังบ้าตายแล้ว!

เขาฉวยโอกาสที่หลี่ข่ายลี่ไม่ระวัง ทันใดนั้นเขาก็รีบเข้าไปบีบคอเธอแน่น จับเธอกดลงบนพื้น พลางมองดูเธออย่างโกรธแค้น "คนทรยศ ตายซะ!"