ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 957
สุดท้ายจ้าวโจ๋วเยว่ถึงรู้ว่าตัวเองถูกหลอกแล้ว
ความจริงแล้วเจี่ยงหมิงไม่ได้รวยอย่างที่เขาพูด ไม่ได้ประสบความสำเร็จขนาดนั้น ไม่เพียงแค่นี้ จ้าวโจ๋วเยว่กลับก่อปัญหาที่ใหญ่ให้กับตัวเอง
เขาไปชนรถโฟล์คสวาเกน แฟตันของหม่าจงเหลียงจนเสีย และต้องการซื้อคันใหม่เพื่อชดใช้ให้หม่าจงเหลียงด่วนที่สุด นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงหลอกเงินหกแสนสองจากฉันไป
แต่สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ เขาตายไปแล้ว
ก็หมายความว่าเงินหกแสนสองของฉัน จะไม่มีวันได้คืนมาแล้ว
เมื่อเป็นเช่นนี้ ใจของเขาเจ็บปวดอย่างรุนแรง เจ็บยิ่งกว่าบาดแผลบนร่างกายอีก
หม่าจงเหลียงที่เมื่อกี้ซ้อมเขาอย่างหนักนั้น เห็นจ้าวโจ๋วเยว่ในตอนนี้ไม่ได้บ้าคลั่งเหมือนเมื่อกี้ เขาถึงโล่งใจและพูดกับจ้าวโจ๋วเยว่ว่า: “มึงคงเห็นชัดแล้วสินะ กูจะขับรถกลับไปแล้วนะ มึงน่าจะไม่มีข้อโต้แย้งอะไรแล้วนะ”
ถึงหม่าจงเหลียงจะดูถูกจ้าวโจ๋วเยว่ แต่เมื่อที่จ้าวโจ๋วเยว่กลายเป็นเหมือนคนบ้าระห่ำแบบนี้ หม่าจงเหลียงมากหรือน้อยก็มีความหวาดกลัวเขาอยู่
เขาก็เป็นคนที่อยู่ในวงการอิฐผลมืดมานาน ดังนั้นเขารู้ว่าคนอย่างจ้าวโจ๋วเยว่นี้ก็น่ากลัวเหมือนกัน ถ้าไปมีเรื่องกับเขาจริงๆ เขาอาจจะสู้กับฉันด้วยชีวิตก็ได้
เมื่อจ้าวโจ๋วเยว่ได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ใจของจ้าวโจ๋วเยว่เศร้าหมองทันที
ตอนนี้จ้าวโจ๋วเยว่ไม่กล้าคิดเลยว่า หนึ่งอาทิตย์ต่อไปตัวเองจะทำอย่างไร?
เพราะหนึ่งอาทิตย์ต่อไป ต้องชำระเงินคืนให้สถาบันที่กู้ยืมเงินมาแล้ว ถึงตอนนั้นถ้าไม่มีเงินคืนให้เขา ไม่รู้เขาจะจัดการอย่างไรกับตัวฉันอีกด้วย
หม่าจงเหลียงเห็นเขากำลังเหม่อลอย เหมือนวิญญาณได้ออกจากร่าง เขาก็เลยขี้เกียจที่จะไปพูดมากกับเขา เลยรีบสตาร์ทรถและขับรถออกไป
จ้าวโจ๋วเยว่ได้สติกลับมา และรีบพูดออกมาว่า: “งั้นเงินแปดร้อยคืนให้ฉันก่อน นายค่อยกลับสิ!”
อีกฝ่ายพูดความโมโหว่า: “นายจะมีเรื่องกับพวกเราหรือ ฉันมาไกลขนาดนี้แบบฟรีๆหรือ? ฉันเปิดอู่ซ่อมรถนะ ถ้าออกเดินทางไปแล้ว ก็เหมือนได้ทำงานแล้ว ไม่ว่านายจะลากหรือไม่ลากรถ ฉันกลับไปต้องไปรายงานรายรับกับทางอู่ซ่อมรถด้วย!”
จ้าวโจ๋วเยว่โกรธและพูดอย่างลนลานออกมา: “ฉันไม่สนเหตุผลอะไรของนาย มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย ฉันรู้แค่ว่าฉันไม่ได้ให้นายลากรถ ดังนั้นนายต้องคืนเงินให้ฉัน!”
อีกฝ่ายก็เริ่มลนลานขึ้นมาและพูดด้วยความโกรธว่า: “ฉันว่านายคนนี้ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องใช่มั้ย? อู่ซ่อมรถมีกฎว่า ถ้ารถออกเดินทางไปแล้วก็ต้องคิดค่าใช้จ่ายตามจริง นายจะให้ฉันคืนเงินให้นาย แล้วฉันกลับไปแล้วหัวหน้าอู่ซ่อมรถมาเอาเงินกับฉัน จะให้ฉันทำอย่างไร?”
จ้าวโจ๋วเยว่พูดอย่างเยือกเย็นว่า: “ช่างแม่มึงสิว่าจะทำอย่างไร มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน นานรีบคืนเงินให้ฉัน!”
อีกฝ่ายไม่คิดเลยว่าจ้าวโจ๋วเยว่คนนี้จะเป็นคนที่ไร้เหตุผลแบบนี้ และโมโหมากและพูดว่า: “คนแบบนี้สมน้ำหน้าแล้วที่ถูกคนหลอกจนหมดตัว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...