เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 967

เฉียนหงเย่นกลัวมากจนเธอกลิ้งไปบนพื้นหลายครั้ง เพราะกลัวว่าตะขอเหล็กจะเกี่ยวหน้าของเธอจริงๆ

สิ่งนั้นดูน่ากลัวเกินไป เผลอๆบางทีอาจทำให้ตาหลุดได้!

แต่ขาของเฉียนหงเย่นได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าเธอจะสามารถหลบเหอเหลียนได้ 2แรก แต่เหอเหลียนก็ไล่ตีเธออีก ตามสถานการณ์นี้ ไม่ช้าก็เร็วจะถูกเหอเหลียนทำร้ายจนเลือดไหล!

เฉียนหงเย่นกำลังจะวิ่งหนี แต่ทันใดนั้นก็มีอาการปวดที่ขาของเธอ และเธอก็ล้มลงกับพื้น

เมื่อเธอได้สติ เหอเหลียนรีบวิ่งเข้าไป และสะบัดตะขอขนาดใหญ่ที่ศีรษะของเธอโดยตรง

ในเวลานี้ เฉียนหงเย่นหนีไม่พ้น เธอหลับตาด้วยความสิ้นหวัง คิดว่าวันนี้เธอต้องตายแน่ๆ

แต่ ณ เวลานี้ จู่ๆก็มีรถยนต์ที่มีอำนาจเหนือโตโยต้าหลายคันก็ขับเข้ามา

ไฟรถที่ส่องกระทบใบหน้าของเหอเหลียนโดยตรง และกลุ่มคนก็กระโดดลงจากรถ หนึ่งในนั้นชี้ไปที่เหอเหลียนด้วยปืน:"บ้าอะไร? วางตะขอนั้นไปซะ!"

เหอเหลียนตกใจกับท่าทางนั้น!

เธอทำงานที่คาสิโนมาเก๊ามาหลายปีแล้ว เธอรู้ดี และรู้ในทันทีว่าคนประเภทไหนมีความแข็งแกร่งขนาดไหน

ถึงรปภ.และผู้ดูแลเหมืองถ่านหินจะน่ากลัวมาก แต่พวกเขาไม่มีปืน คนกลุ่มนี้ดูเหมือนจะมีกองหนุนที่ใหญ่กว่า!

เธอจึงสั่นสะท้านและโยนตะขอเกี่ยวเหล็กลงกับพื้น

ในเวลานี้ ผู้นำชายวัยกลางคนอ้วนที่มีใบหน้าเต็ม เดินไปตรงหน้าของเฉียนหงเย่น เปิดภาพถ่ายจากโทรศัพท์และมองไปที่เฉียนหงเย่น ถามว่า:"คุณคือเฉียนหงเย่น?"

เฉียนหงเย่นพยักหน้าด้วยความตื่นตระหนก:"ใช่ พวกคุณเป็นใคร?"

ชายวัยกลางคนพยักหน้าและพูดเบาๆ:"สวัสดีครับ คุณเฉียน ขอแนะนำตัว ผมมาจากตระกูลอู๋แห่งเมืองซูหาง ผมชื่อเถียนจง ผมมาที่นี่เพื่อพาคุณไปที่ซูหาง"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน