ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 967
เฉียนหงเย่นกลัวมากจนเธอกลิ้งไปบนพื้นหลายครั้ง เพราะกลัวว่าตะขอเหล็กจะเกี่ยวหน้าของเธอจริงๆ
สิ่งนั้นดูน่ากลัวเกินไป เผลอๆบางทีอาจทำให้ตาหลุดได้!
แต่ขาของเฉียนหงเย่นได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าเธอจะสามารถหลบเหอเหลียนได้ 2แรก แต่เหอเหลียนก็ไล่ตีเธออีก ตามสถานการณ์นี้ ไม่ช้าก็เร็วจะถูกเหอเหลียนทำร้ายจนเลือดไหล!
เฉียนหงเย่นกำลังจะวิ่งหนี แต่ทันใดนั้นก็มีอาการปวดที่ขาของเธอ และเธอก็ล้มลงกับพื้น
เมื่อเธอได้สติ เหอเหลียนรีบวิ่งเข้าไป และสะบัดตะขอขนาดใหญ่ที่ศีรษะของเธอโดยตรง
ในเวลานี้ เฉียนหงเย่นหนีไม่พ้น เธอหลับตาด้วยความสิ้นหวัง คิดว่าวันนี้เธอต้องตายแน่ๆ
แต่ ณ เวลานี้ จู่ๆก็มีรถยนต์ที่มีอำนาจเหนือโตโยต้าหลายคันก็ขับเข้ามา
ไฟรถที่ส่องกระทบใบหน้าของเหอเหลียนโดยตรง และกลุ่มคนก็กระโดดลงจากรถ หนึ่งในนั้นชี้ไปที่เหอเหลียนด้วยปืน:"บ้าอะไร? วางตะขอนั้นไปซะ!"
เหอเหลียนตกใจกับท่าทางนั้น!
เธอทำงานที่คาสิโนมาเก๊ามาหลายปีแล้ว เธอรู้ดี และรู้ในทันทีว่าคนประเภทไหนมีความแข็งแกร่งขนาดไหน
ถึงรปภ.และผู้ดูแลเหมืองถ่านหินจะน่ากลัวมาก แต่พวกเขาไม่มีปืน คนกลุ่มนี้ดูเหมือนจะมีกองหนุนที่ใหญ่กว่า!
เธอจึงสั่นสะท้านและโยนตะขอเกี่ยวเหล็กลงกับพื้น
ในเวลานี้ ผู้นำชายวัยกลางคนอ้วนที่มีใบหน้าเต็ม เดินไปตรงหน้าของเฉียนหงเย่น เปิดภาพถ่ายจากโทรศัพท์และมองไปที่เฉียนหงเย่น ถามว่า:"คุณคือเฉียนหงเย่น?"
เฉียนหงเย่นพยักหน้าด้วยความตื่นตระหนก:"ใช่ พวกคุณเป็นใคร?"
ชายวัยกลางคนพยักหน้าและพูดเบาๆ:"สวัสดีครับ คุณเฉียน ขอแนะนำตัว ผมมาจากตระกูลอู๋แห่งเมืองซูหาง ผมชื่อเถียนจง ผมมาที่นี่เพื่อพาคุณไปที่ซูหาง"
ชายคนนั้นพูดแล้วเก็บปืนพก พาเฉียนหงเย่นขึ้นรถ
ทันใดนั้น ผู้ชายคนหนึ่งในห้องเดินพูดด่าออกมา ด่าอย่างไม่สบอารมณ์ว่า:"พวกแกทำอะไร? ผู้หญิงของข้าด้วย พวกแกบอกจะเอาไปก็เอาไป? ปล่อยเธอซะ!"
เถียนจงขมวดคิ้วและถามว่า:"แกเป็นใคร?"
ชายผู้นี้เป็นผู้ดูแลเหมืองถ่านดำที่นี่ เมื่อเจ้านายไม่อยู่ เขาก็คือจักรพรรดิแห่งแผ่นดินที่นี่
ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า:"ฉันเป็นหัวหน้างานด้านความปลอดภัยที่นี่ พวกแกพาคนไปจากที่นี่ บอกคุณหลี่ของเรายับ? บอกใครนะ คุณหลี่ของเรามีอำนาจมากในที่นี่!"
เถียนจงพูดอย่างเย็นชา:"คุณหลี่ของแกไม่ได้โทรหาแกเหรอ? บอกว่าที่นี่ถูกนายน้อยของเราซื้อแล้ว?"
"ตลกหน่า!"ผู้ดูแลตะโกนอย่างเย็นชาว่า:"ถ้าคุณหลี่ขายที่นี่จริงๆ เขาจะบอกฉันอย่างแน่นอน ฉันว่าพวกแกมีเจตนาไม่ดี อยากมาแย่งผู้หญิงของข้าไป?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...