ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 974
เธอร้องไห้ปากของเธอพึมพำ:"ลูกชายของฉัน หลานชายของฉัน เธอสองคนลำบากมากสินะ!"
เซียวไห่หลงรู้สึกเสียใจราวกับเป็นเด็ก ปาดน้ำตาแล้วสะอึก:"คุณย่า คุณไม่รู้หรอกว่า ผมเจอความทุกข์ยากแบบใดกับพ่อในช่วงเวลานี้ นี่คือความยากลำบากที่ผมไม่เคยเจอในชีวิตนี้ ผมรับมาหมดแล้ว "
เซียวฉางเฉีบนถอนหายใจและพูดว่า:"เฮ้อ ก็เหมือนเดิม อย่าพูดถึงเรื่องเหล่านั้นเลย พูดออกไปจะทำให้ปัญหาเพิ่มขึ้น"
นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้าและรีบถามว่า:"จริงสิฉางเฉียนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ใครเป็นคนประกันตัวพวกเรา?"
"ผมก็ไม่รู้…..."เซียวฉางเฉียนส่ายหัวแล้วพูดว่า:"ผมกับไห่หลงก็ถูกพาตัวออกไปในทันที แล้วรถของพวกเขาก็ส่งเรามาที่นี่และให้เรารอที่นี่ เราไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร"
ในเวลานี้ ชายที่รับนายหญิงใหญ่เซียวและเซียวเวยเวยจากสถานกักขัง รีบเดินไปหาครอบครัวสี่คนอย่างรวดเร็วและพูดว่า:"ขอแนะนำตัว ผมชื่ออู๋ตงเฟิง เป็นของตระกูลอู๋ของซูหาง พี่ชายชื่ออู๋ตงไห่ พวกคุณน่าจะเคยได้ยิน"
"ตระกูลอู๋?!"สมาชิกทั้งสี่ของตระกูลเซียวตกตะลึง
พวกเขาจะไม่รู้จักตระกูลอู๋ได้อย่างไร?
ตระกูลอู๋เป็นตระกูลอันดับ 1 ของเจียงหนานที่เก่งกว่าตระกูลซ่งมาก!
ตอนนั้นเมื่อนายท่านตระกูลอู๋อยู่ในการควบคุม ตำนานของเขาได้แพร่กระจายไปทั่วภาคเจียงหนาร
ตอนนั้น นายท่ายเซียวมักพูดถึงนายท่านของตระกูลอู๋ทุกวัน และถือว่าเขาเป็นไอดอลที่คู่ควรกับการพยายามเลียนแบบ
ตระกูลเซียวไม่เคยคิดฝันว่าพวกเขาจะสามารถสร้างความสัมพันธ์กับตระกูอู๋ และคราวนี้ตระกูลอู๋เป็นคนที่ช่วยชีวิตพวกเขา นี่มันน่าทึ่งจริงๆ หรือว่าตระกูลเซียวจะมีเงินทองไหลมาเหรอ?
เมื่อคิดเช่นนี้ นายหญิงใหญ่เซียวก็ยิ้มอย่างประจบสอพลอให้กับอู๋ตงเฟิงและถามว่า:"คุณอู๋ ฉันขอถามคุณหน่อย คุณพาเราออกมา แล้วพาเรามาที่นี่ จะทำอะไรเหรอคะ?"
ดังนั้นเขาจึงทักทายพนักงานต้อนรับหญิงที่มีเสน่ห์ รินวิสกี้ให้เขาสักแก้ว แล้วขอเอาผ้าปิดตาให้ตัวเอง
แอร์โฮสเตสในกระโปรงสั้นบิดตัวที่อวบอ้วนของเธอ รอให้อู๋ตงเฟิงดื่มจนเสร็จ และรอเขาอีกครั้ง ช่วยเขาสวมผ้าปิดตาแนบหูแนบหูแล้วพูดว่า:"คุณพักผ่อนก่อน เครื่องบินจะบินแล้ว ถ้าคุณต้องการอะไรให้เรียกฉันอีกครั้ง"
เซียวไห่หลงมองจากที่นั่งด้านหลัง
แอร์โฮสเตสคนนี้ก็สวยเกินไป และเธอถึงขั้นพยายามเอาใจอู๋ตงเฟิง ถ้าเธอสามารถให้บริการตัวเองแบบนี้ได้ จะยอดเยี่ยมขนาดไหน…
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็รีบพูดกับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินว่า :"สวัสดีครับ ช่วยนำไวน์มาให้ผมสักแก้วได้ไหม?"
หลังจากให้บริการอู๋ตงเฟิง แอร์โฮสเตสก็ลุกขึ้น ดึงกระโปรงของเธอลง และพูดอย่างเหยียดหยาม:"ขอโทษค่ะ ฉันเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินส่วนตัวของคุณอู๋ และฉันไม่ให้บริการคนอื่น"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...