ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 987
เมื่อได้ยินหม่าหลานเย้ยหยันทุกคนเกี่ยวกับสถานกักขังอีกครั้ง เซียวไห่หลงก็พูดอย่างโกรธเคืองทันที:"หม่าหลัน ดูท่าทางที่น่าเกลียดของเธอสิ ฟันหน้าทั้งสองซี่หายไปแล้ว พูดแล้วลมก็ออกมา มาเหลิงอะไรกับเราอีกล่ะ?"
เมื่อหม่าหลันได้ยินว่าเซียวไห่หลงกล้าที่จะเยาะเย้ยฟันของเธอเอง เธอก็โกรธ
ไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอไม่กล้าส่องกระจกเพราะว่าฟันหน้าน่าเกลียด
แต่การพบหมอฟันเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ในบางครั้งคุณต้องกลับไปกลับมาหาหมอฟันหลาย ๆ ครั้งเพื่ออุดฟัน ไม่ต้องพูดถึงว่าฟันหักไปสองสามซี่และต้องทำใหม่อีกครั้ง
เดิมทีเซียวชูหรันต้องการใช้เงินเพื่อปลูกฟันลายคราม แต่เป็นเพราะเธอขาหักและไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว ดังนั้นเลยไม่ทำก่อน แต่คุยไว้แล้ว พอขาหายดีก็ไปปลูกฟัน
เป็นเพราะการสูญเสียฟันหน้า ซึ่งหม่าหลันไม่อยากที่จะออกไปเลย ไม่เช่นนั้นพออ้าปากก็จะน่าเกลียด
แต่ตอนนี้ เซียวไห่หลงกล้าที่เอาฟันของเขาเพื่อหยอกล้อตัวเอง เธอจะทนได้อย่างไร?
หม่าหลันจึงด่าทันที:"เซียวไห่หลง ฉันเป็นป้าสองของนาย ไม่กลัวฟ้าผ่าเหรอ? พูดกับฉันแบบนี้"
เซียวไห่หลงพูดอย่างดูถูก:"เธอเป็นป้าสองอะไรล่ะ?มองดูความแย่ของเธอ ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนน่าเกลียดเท่าเธอใาก่อน! ฟันหน้าหายก็ไม่ไปเสริม มึงเหลือไว้แสดงรายการตลกเหรอ?"
สิ่งที่หม่าหลันไม่กล้าคิดคือรูปลักษณ์ของนายหญิงใหญ่ในรายการตลกของจ้าวเปิ่นซาน ซ่งตันตัน เพราะตอนนี้เธอดูคล้ายกับเธอ เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวไห่หลง มันก็ยิ่งน่าหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก
ดังนั้นเธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าของเธอและกัดฟันด่าว่า:"รอฉันก่อน ฉันจะโทรหาตำรวจและบอกว่าพวกเธอบุกเข้าไปในบ้าน! พวกแกไม่เคยเปลี่ยน เข้าไปข้างในครั้งนี้และอีกนานกว่าจะออกมา!"
เซียวเวยเวยโกรธจัดเมื่อถูกเปิดแผลเก่า เธอกำลังจะเข้าว่าหม่าหลัน นายหญิงใหญ่เซียวคว้าเธอและพูดเบาๆ:"เวยเวย อย่าไปโกรธคนพิการแบบนี้ นางเป็นทุกข์มากแล้ว จะจริงจังกับนางไปทำไม?"
พูดจบก็บอกคนอีกสี่คนว่า:"ไปเถอะไปเถอะ เราต้องไปทำความสะอาดคฤหาสน์ของเรา จะเถียงกับคนเลวแบบนี้ไปเพื่ออะไร"
คนอื่นๆ ถ่มน้ำลายใส่เท้าของหม่าหลันทีละคน จากนั้นทุกคนก็เดินผ่านเธอด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง
หม่าหลันยังไม่เชื่อว่าพวกเขาสามารถซื้อTomson Rivieraได้จริง ๆ และด่าอยู่ข้างหลังว่า:"พวกเธอยังไม่พออีก แสร้งทำเป็นอวดดีเสมอ เดี๋ยวจะให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่พวกเธอก็ได้"
เฉียนหงเย่นหันกลับมามองที่หม่าหลันด้วยดวงตาที่มืดมนและพูดอย่างเย็นชา:"หม่าหลัน อย่าลืมว่าบัญชีระหว่างเราสองคนยังไม่ชำระ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...