ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 988
หม่าหลันด่าว่า:"ไร้สาระ ฉันจะกลัวเธอเหรอ?เชื่อไหนลูกเขยของฉันโทรกริ้งเดียว ก็ส่งเธอกลับเหมืองถ่านดำได้อีก?"
ยังไงเซียวฉางเฉียนกับเซียวชูหรันไม่อยู่นี่ หม่าหลันก็ไม่แคร์ที่จะพูดถึงเรื่องเหมืองถ่านดำ
เฉียนหงเย่นมองไปที่หม่าหลันด้วยสายตาที่กินเนื้อคนและกำลังจะพูด ในเวลานี้ นายหญิงใหญ่เซียวได้เปิดประตูของคฤหาสน์ A04 แล้วมองไปที่หม่าหลันที่ตกตะลึง โบกกุญแจในมือของเธอและยิ้ม:"หม่าหลัน เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?"
เมื่อหม่าหลันเห็นว่านายหญิงใหญ่ได้เปิดประตู A04 จริง ๆ เธอตกใจและพูดไม่ออก
เป็นไปได้อย่างไร?ตระกูลเซียวนั้นไม่ใช่ว่ายากจนจนไม่มีที่จะอยู่อาศัยแล้วเหรอ? จะซื้อคฤหาสน์ Tomson Riviera ได้อย่างไร? หรือว่าพลิกตัวได้?
และครอบครัวนี้จะเป็นเพื่อนบ้านกับตัวเอง? นี่มันแย่เกินไปแล้ว...
เมื่อคิดเช่นนี้ เธอจึงมองไปที่เย่เฉินทันทีและโพล่งออกมา:"เย่เฉิน เกิดอะไรขึ้น เพื่อนของนายส่งพวกเขาทั้งหมดไปที่เหมืองถ่านหินดำไม่ใช่เหรอ?ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาอีกในอนาคต? ทำไมเฉียนหงเย่นถึงออกมาได้?"
เย่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในเวลานี้
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา เดินไปที่ที่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น และโทรหาหงห้าโดยตรง:"คนที่ฉันขอให้นายส่งไปที่เหมืองถ่านดำครั้งที่แล้ว กลับมาได้ไง เกิดอะไรขึ้นที่นั่น?"
ท่านหงห้าพูดอย่างตกใจ:"มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอครับ?รอสักครู่ครับอาจารย์เย่ ผมโทรถามดูก่อน!"
หลังจากนั้นไม่นาน หงห้าก็โทรมา:"อาจารย์เย่ มีคนซื้อเหมืองเผาถ่านหินขนาดเล็กของเพื่อนผม และราคาก็สูงกว่าราคาตลาดสามเท่า"
หลังจากพูดจบ เย่เฉินถามอีกครั้ง:"สถานการณ์ของพ่อลูกตระกูลเว่ยที่ขุดโสมบนภูเขาฉางไบเป็นอย่างไรบ้าง?"
ท่านหงห้ารีบพูดว่า:"พ่อลูกตระกูลเว่ยอยู่ที่ภูเขาฉางไบตลอด ก่อนหน้านี้มีคนมาปล้นพวกเขา แต่พวกเขาถูกคนของผมและคนของเว่ยเลี่ยงทุบตี เพื่อเสริมการป้องกัน เว่ยเลี่ยงและผมส่งกำลังคนไปมากขึ้น และตอนนี้มีคนเกือบ 20 คนที่นั่นคอยคุ้มกันพวกเขาอย่างลับๆ"
"ดี"เย่เฉินตอบและพูดว่า:"ตระกูลที่อู๋น่าจะมองหาศัตรูของฉันทุกที่ ดังนั้นเราต้องทำให้พวกเขาปลอดภัย เฉียนหงเย่นนกลับมา เรื่องนี้ฉันจะไม่โทษนาย แต่พ่อลูกตระกูลเว่ย ต้องไม่ปล่อยเด็ดขาด! "
หงห้าโพล่งออกมา:"อาจารย์เย่ โปรดวางใจ ผมจะลูกน้อง เฝ้าให้ดี จะไม่ปล่อยให้พวกเขาถูกพาตัวไป!"
"ดี"เย่เฉินตอบและพูดว่า:"โอเค บอกเว่ยเหลียงให้ส่งคนเพิ่มด้วย เพื่อไม่ให้พ่อและพี่ชายของเขากลับมาแย่งบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อจากเขาไป"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...