เพราะความโชคดีทำให้เธอได้เจอ “เขา” แต่เพราะความโชคร้ายทำให้เขาต้อง “รับเลี้ยง” เธออย่างงงๆ "เจอกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแต่ตามตื๊อจะกลับด้วย ถ้าไม่เรียกว่าขายตัวแล้วให้เรียกว่าอะไร" "หนูไม่ได้ขาย ไม่ต้องซื้อ หนูแค่อยากมีที่นอนอุ่นๆ~" เด็กสาวตอบเสียงเบา "..." "พี่พัดชาบอกว่าพี่คนหล่อนิสัยดี ไว้ใจได้ ใจดีกับเด็กมากๆด้วย" "พ่อแม่ไปไหนทำไมไม่กลับบ้านวะ" ต้นน้ำถามอย่างหัวเสีย เขาเริ่มหงุดหงิดกับเรื่องไร้สาระที่ลูกพี่ลูกน้องยัดเยียดให้ แต่ท่ามกลางความมืดสลัวภายในลานจอดรถแวบหนึ่งเขาเห็นแววตาของเด็กสาววูบไหว "ถ้าขายจริงฉันจะจ่ายเงินให้ น้ำแตกเมื่อไหร่ก็ไปให้พ้นๆหน้าฉัน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กินเด็ก 20+